برگزيده تفسير نمونه:آيت الله مکارم شيرازي/زير نظر:استاد محقق/تنظيم:احمد على بابائى

سوره يوسف از  آیه 63

برگزيده تفسير نمونه:آيت الله مکارم شيرازي/زير نظر:استاد محقق/تنظيم:احمد على بابائى

سوره يوسف از ابتدا تا آیه 62

 وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّءَا بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَ لِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشَآءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ (يوسف، 24)

 و همانا (همسر عزيز مصر) قصد او (يوسف) را كرد و او نيز اگر برهان پروردگارش را نمى‏ديد (بر اساس غريزه) قصد او را مى‏كرد. اينگونه (ما او را با برهان كمك كرديم) تا بدى و فحشا را از او دور كنيم، چرا كه او از بندگانِ برگزيده ما است.

 
يوسف، معصوم و پاكدامن بود؛ به دليل گفتار همه كسانى كه به نحوى با يوسف معاشرت داشته‏اند و ما نمونه‏هايى از آن را بيان مى‏كنيم:
 1. خداوند فرمود: «لنصرف عنه السّوء والفحشاء انّه من عبادنا المخلصين» (ما يوسف را با برهان كمك كرديم) تا بدى و فحشا را از او دور كنيم، زيرا او از بندگان برگزيده‏ى ماست.
 2. يوسف مى‏گفت: «ربّ السّجن أحبّ الىّ مما يدعوننى اليه» پرودگارا! زندان براى من از گناهى كه مرا به آن دعوت مى‏كنند، بهتر است. در جاى ديگر گفت: «انّى لم أخنه بالغيب» من به صاحبخانه‏ام در غياب او خيانت نكردم.
 3. زليخا گفت: «لقد راودته عن نفسه فاستعصم» به تحقيق من با يوسف مراوده كردم و او معصوم بود.
 4. عزيز مصر به يوسف گفت: «يوسف أعرض عن هذا»اى يوسف تو اين ماجرا را مسكوت بگذار و به زليخا گفت: «و استغفرى لذنبك» از گناهت استغفار كن.
 5. شاهدى كه گواهى داد و گفت: اگر پيراهن از عقب پاره شده معلوم مى‏شود كه يوسف پاكدامن است. «ان كان قميصه...»
 6. زنان مصر كه گفتند: «ما علمنا عليه من سوء» ما هيچ گناه و بدى درباره‏ى او سراغ نداريم.
 7. ابليس كه وعده‏ى فريب همه را داد، گفت: «الاّ عبادك منهم المخلصين» من حريف برگزيدگان نمى‏شوم و اين آيه يوسف را مخلص ناميده است.

پرتوي از نور

پرتوي از نور

سوره يوسف [12]

سوره يوسف مكى است و صد و يازده آيه دارد.

غرض اين سوره بيان ولايتى است كه خداوند نسبت به بنده‏اش دارد، البته آن بنده‏اش كه ايمان خود را خالص، و دلش را از محبت او پر كرده و ديگر جز به سوى او به هيچ سوى ديگرى توجه نداشته باشد. آرى، چنين بنده‏اى را خداوند خودش عهده‏دار امورش شده، او را به بهترين وجهى تربيت مى‏كند، و راه نزديك شدنش را هموار، و از جام محبت سرشارش مى‏كند، آن چنان كه او را خالص براى خود مى‏سازد و به زندگى الهى خود زنده‏اش مى‏كند، هر چند اسباب ظاهرى همه در هلاكتش دست به دست هم داده باشند، او را بزرگ مى‏كند هر چند حوادث او راخوار بخواهند، عزيزش مى‏كند هر چند نوائب و ناملايمات روزگار او را به سوى ذلت بكشاند و قدر و منزلتش را منحط سازد.

خداوند اين غرض را در خلال بيان داستان يوسف تامين نموده و در هيچ سوره‏اى از قرآن كريم هيچ داستانى به مانند داستان يوسف بطور مفصل و از اول تا به آخر نيامده. علاوه، در اين سوره غير از داستان يوسف داستان ديگرى هم نيامده، و سوره‏اى است مخصوص به يوسف (ع).

آرى، يوسف بنده‏اى بود خالص در بندگى، و خداوند او را براى خود خالص كرده بود، و به عزت خود عزيزش ساخته بود با اينكه تمامى اسباب بر ذلت و خواريش اجتماع كرد و او را در مهلكه‏ها انداخت، و خداوند او را از همان راهى كه به سوى هلاكتش مى‏كشانيد به سوى زندگى و حياتش مى‏برد.