قَالَ ع  :مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَكَرِهَهُ كَانَ كَمَنْ غَابَ عَنْهُ وَ مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِيَهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَه‏

وَ قَالَ ع‏ : مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ كَانَ النَّاطِقُ يَنْطِقُ عَنْ لِسَانِ إِبْلِيسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِيس‏

ترجمه  پرويز اتابكى‏

و فرمود عليه السّلام: هر كه حاضر و ناظر كارى باشد و آن را ناپسند دارد مانند كسى است كه (آن هنگام) غايب بوده و هر كه در كارى حاضر و ناظر نباشد ولى بدان راضى باشد مانند كسى است كه خود در آن حضور (و مشاركت) داشته.

 و فرمود عليه السّلام: هر كه گوش به گفته سخنگويى دهد در واقع او را پرستيده، اگر سخنگوى خداست پس خدا را پرستيده و اگر سخنگوى شيطان است پس شيطان را پرستيده است‏