***امام صادق (ع) فرمود هيئتي از فلسطين نزد امام باقر(ع) آمدند واز چندين مساله پرسيدند آن حضرت پاسخ داد و آنگاه از صمد پرسيدند فرمود تفسير آن در خودش است الله پنج حرف است الف دليل بر انيت اوست که همان سخن خداست شهد الله انه لا اله الا هو واين آگاهي و اشاره به غيب ازدرک حواس است ولام دليل بر الهيت اوست يعني اين که او همان الله است و الف ولام در هم ادغام هستند و به هنگام گفتن نمود ندارند و شنيده نمي شوند ولي در نگاشتن نمود دارند و دليل بر آن هستند که خداوندي او به لطفش پوشيده است و با حواس درک نمي گردد و در زبان وصف کننده و گوش شنونده ظهور پيدا نمي کند چون تفسير الله آن است که او کسي است که آفريده ها از درک ماهيت وچگونگي او به وسيله حس و وهم عاجز هستند بلکه او ايجاد کننده پندارها و آفريننده حواس است واين که هنگام نوشتن آشکار مي گردند دليل بر آن است که خداي سبحان پروردگاري خودش را در ايجاد خلق و ترکيب روحهاي لطيف در اجساد زمخت آنها به نمايش گذاشته است وقتي که شخص به خود مي نگرد روح خودش را نمي بيند همانگونه که لام الصمد آشکار نمي شود و در حواسي از حواس پنجگانه آشکار نمي شود ولي هنگامي که به نوشته بنگرد آنچه مخفي و پوشيده شده آشکار مي شود بنابراين هرگاه بنده اي در ماهيت باري تعالي وچگونگي او بينديشد متحير و حيران مي گردد و انديشه اش به چيزي که براي خالق مي پندارد ،چيره نمي گردد چون خداوند عزٌِوجلٌ آفريننده صورتهاست و بنده وقتي به آفريدهٔ او بنگرد برايش ثابت ميشود که خداي عزٌوجلٌ آفرينندهٔ آنها و ترکيب کنندهٔ روحهاي آنها در جسمهايشان مي باشد حرف صاد دليل بر آن است که خداوند عزوجل صادق است وکلام او راست مي باشد و با راستي ، بندگانش را به پيروي از راست فراخوانده و به راستي وعده داده است . واما حرف ميم دليل بر ملک اوست واين که وا پادشاه حقي است که بود و خواهد بود و پادشاهيش هرگز زوال نمي يابد و اما حرف دال دليل بر دوام ملک اوست و اين که او هميشگي و برتر از بود و زوال است بلکه او عزوجل کائنات را هستي بخشيد ، آن که هر بودي به ايجاد اوست . آنگاه امام (ع) فرمود : اگر براي دانشي که خدا به من داده دانش خواهي مي يافتم هر آينه توحيد ،اسلام،ايمان،دين،و شرايع را از صمد مي گسترانيدم . چگونه من دانش خواه بيابم و حال آنکه جدم اميرالمؤمنين (ع)براي دانش خود دانش خواهي نيافت به گونه اي که بر منبر آه مي کشيد و مي فرمود :پيش از آنکه مرا از دست بدهيد ،از من بپرسيد ،زيرا در درون من دانش فراواني است ،آه آه کسي نمي يابم که آن را فرا گيرد ،بدانيد که من از سوي خداوند براي شما حجتي رسا هستم پس قومي را پيروي نکنيد که خداوند بر آنا خشم کرده است و همان گونه که کافران از اصحاب گورها از روز واپسين نااميدند ،آنان از آخرت نااميد مي باشند.امام باقر (ع) سپس فرمود :سپاس خدايي که بر ما منت نهاد و بر پرستش توفيق داد ،يگانهٔ صمدي که نزادو زاده نشده و هيچ کس هم کفو او نيست و ما را از پرستش بتها دور گرداند ،سپاس هميشگي و شکري مداوم . کلام خداوند که فرموده : لم يلد ولم يولد منظور آن است منظور آن است که خداوند نزاد تا فرزندي داشته باشد و از او ارث ببرد و زاده نشد تا براي او پدري باشد که در پروردگاري شريک او باشد و لم يکن له کفوا احد تا در پادشاهي اش او را ياري رساند.

***از ابوالحسن (ع) ذرباره صمد پرسيده شده بود فرمود :صمد کسي است که درون تهي نباشد .

***امام صادق (ع) فرمود يهود از رسول خدا (ص) پرسيدند که پروردگارت را براي ما بازشناسي کن آن حضرت سه بار سکوت کرد و پاسخ آنا را نداد تا آنکه اينکه اين سوره نازل شد به وي گفتم صمد چيست؟فرمود آنکه ميان تهي نيست.