سوره نمل[27]

اين سوره نود و سه آيه دارد و نام معروف آن به مناسبت آيه ى‏ 18 كه درباره‏ى داستان مورچگان و حضرت سليمان است، «نمل» مى‏باشد، ولى‏ نام «سليمان» و«طاسين» نيز بر آن نهاده شده است.تمام اين سوره در مكّه در جريان ها و مناسبت هاى‏ مختلف نازل شده و«بسم الله الرّحمن الرّحيم» دوبار در آن آمده است ؛ يكى‏ در آغاز سوره و ديگرى‏ درآيه‏ى 30 در آغاز نامه‏ى حضرت سليمان به ملكه‏ى سبأ.

غرض اين سوره اين است كه‏مردم را بشارت و انذار دهد. و به همين منظور، مختصرى از داستان‏هاى موسى، داود، سليمان، صالح و لوط (ع) را به عنوان شاهد ذكر نموده و در دنبال آن پاره‏اى از اصول معارف مانند وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت و مانند معاد را ذكر نموده است.

مفصّل ترين داستان‏آن، برخورد حضرت سليمان با ملكه‏ى سبأ و چگونگى‏ ايمان آوردن او به خدا مى‏باشد.سخن گفتن پرندگانى‏ همچون هدهد و حشراتى‏ چون مورچه، حضورافرادى‏ از جنّ در لشگر و دربار سليمان و بالاخره آوردن تخت بلقيس از يمن به شام در يك چشم بهم زدن، بخشى‏ ديگر از آيات اين سوره را به خود اختصاص داده است.