در هر انسانى كه عشق به عدالت برافروخته شود، ميان او و عشق به خدا، گامى بيش نمانده است.

كسى كه انتظار دارد مى توان زندگى را بدون نظم سپرى كرد، در حقيقت منكرِ قانونِ حاكم بر هستى بوده، و هيچ چيز را شرط هيچ چيز نمى داند!

تا وقتى قانون و وظيفه اى فرض نشود، گمراهى و رستگارى قابل تصور نخواهد بود.

فرار از تعهّدها، در حقيقت فرار از خويشتن است.

ذاكر دايمى كسى است كه آشنايى نزديكى با هستى آفرين پيدا كرده است.

بشر نتوانسته است در راه بدست آوردن مزاياى زندگى اجتماعى خود ، استعدادها و نهادهاى بسيار با اهميت فردى خود را از دست ندهد.

كار عبارت است از: باز شدن بُعد حركت آدمى و گسترش آن در سطوح كارگاه هستى كه مشغولِ نواختنِ آهنگِ كلّىِ عالمِ وجود است.

بهترين و ارزنده ترين حيات آن است كه كار و كوشش در آن موجب به ثمر رسيدن شخصيّت انسانى شود.