|
منتخب تفاسیر أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا
| ||
|
لَنْ تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ شَىءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (آل عمران، 92) هرگز به نيكى دست نمىيابيد، مگر آنكه از آنچه دوست داريد، (در راه خدا) انفاق كنيد و بدانيد هر چه را انفاق كنيد، قطعاً خداوند به آن آگاه است. كلمهى «برّ» به خير وبركت گسترده، وزمينى كه براى كشت و زراعت ويا سكونت مهيّاست، گفته مىشود. همچنين به گندم كه غذاى عموم انسانها وانواع حيوانات است، «بُرّ» گفته مىشود. با توجّه به اشتقاق لغوى «برّ» كه به معناى توسعه در خير است؛ در قرآن، ايمان و عمل صالح و جهاد و نماز و وفاى به عهد، از نمونههاى بِرّ معرفى شدهاند. «ليس البِرّ اَن تولّوا وُجوهكم قِبل المَشرق و المَغرب و لكنّ البِرّ مَن آمَنَ بِاللّه واليَومِ الآخَر و الملائِكة و الكتاب و النَبيّين و آتَى المالَ على حَبّه ذوِى القُربى و اليَتامى و المَساكين و ابنالسبيل و السائلين و فِى الرّقاب و اقامَ الصّلوة و آتَى الزّكوة و المُوفون بعَهدِهم اذا عاهَدوا و الصّابِرين فِى البَأساء و الضّرّاء و حينَ البَأس اولئك الّذين صَدَقوا و اولئك هم المتّقون»( بقره، 177.) همگان توصيه شده اند كه در انجام «برّ» همديگر را يارى كنند. «تَعاونوا علَى البِرّ»(مائده، 2.) و در اين آيه نيز مىفرمايد كه شما هرگز به اين گوهر گرانبها نمىرسيد، مگر آنكه از آنچه دلپسند شماست وآن را دوست مىداريد، انفاق كنيد. در احاديث ذيل اين آيه مى خوانيم كه راه رسيدن به برّ، كمك به والدين است قبل از درخواست آنان، گرچه بی نياز باشند.(كافى، ج2، ص 157.) امام صادقعليه السلام به مفضلبن عمر فرمود: از پدرم شنيدم كه مىفرمود: كسى كه سال بر او بگذرد و از مال خود، كم يا زياد به ما نرساند، خداوند روز قيامت به او نظر نمىكند، مگر آنكه او را ببخشد. اى مفضل! اين تكليفى است كه خداوند آن را بر شيعيان لازم كرده آنگاه كه در كتاب خود مىفرمايد: «لن تَنالوا البِرّ...» پس ما برّ و تقوى و راه هدايت هستيم.(تفسير عيّاشى، ج1، ص182.) [ یکشنبه ۱۳۸۹/۰۷/۱۸ ] [ 18:33 ] [ سعید ]
|
||
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] | ||