|
منتخب تفاسیر أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا
| ||
|
61. از آيه: «وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِم» (توبه/122) مي‌فهميم: منطقه زادگاه، براي كار فرهنگي اولويت دارد. 62. از آيه: «لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّين» (توبه/122) مي‌فهميم: شناخت مسئول فرهنگي از دين، بايد عميق باشد نه سطحي. 63. از آيه: «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْليكُم» (تحريم/6) مي‌فهميم: خود مسئول فرهنگي و بستگان او در اولويت‌اند. 64. از آيه: «رَجَعُوا إِلَيْهِم» (توبه/122) مي‌فهميم: نبايد منتطر دعوت باشيم، بلكه ما بايد به سراغ مردم برويم. 65. از آيه: «وَ الَّذي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِدا» (اعراف/58) مي‌فهميم: «زمين شوره سنبل برنيارد *** در او تخم عمل ضايع نگردان» 66. از آيه: «وَ لا تَسُبُّوا» (انعام/108) مي‌فهميم: در فرهنگ ما ناسزا نيست، حتي نسبت به مخالفان 67. از آيه: «وَ إِذا نادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاة» (مائده/58) مي‌فهميم: در مواردي فرياد و هياهو لازم است. 68. از آيه: «كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْم» (احقاف/35) مي‌فهميم: صبر و تحمل لازمه كار فرهنگي است. 69. از آيه: «تَعالَوْا إِلى كَلِمَة» (آل‌عمران/64) مي‌فهميم: اگر به تمام اهداف خود دست نيافتيم، از تلاش براي رسيدن به بعضي از آنها خودداري نكنيم. 70. از آيه: «سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُم» (بقره/6) مي‌فهميم: انتظار هدايت همه مردم را نبايد داشت. 71. از آيه: «فَاسْتَوى عَلى سُوقِه» (فتح/29) مي‌فهميم: در امور فرهنگي بايد روي پاي خود بايستيم. مسئولين فرهنگي نبايد مانند تاكسي باشند كه هر مسافري با پيشنهاد هر مبلغي آنها را به هر كوچه‌اي ببرد، بايد همچون قطاري باشند كه فقط روي خط خودش حركت مي‌كند و از مسير خارج نمي‌شود. 72. از آيات: «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُون» (اعراف/30) «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلى شَيْء» (مجادله/18) «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُون» (كهف/104) مي‌فهميم: بسياري از كارهاي ما در دنياي خيال كار است و در واقع سرگرمي است. 73. از آيه: «عَامِلَةٌ نَّاصِبَة تَصْلىَ نَارًا حَامِيَة» (غاشيه/3و4) مي‌فهميم: چه بسا تلاش‌ها و زحماتي كه پايانش دوزخ است، زيرا گرفتار ريا و سمعه و عجب و غرور و منت مي‌شود. 74. از آيه: «وَ كَيْفَ تَكْفُرُونَ وَ أَنْتُمْ تُتْلى عَلَيْكُمْ آياتُ اللَّهِ وَ فيكُمْ رسوله» (آل‌عمران/101) مي‌فهميم: راه نجات دو چيز است: مكتب(آيات الله)، رهبر (رسوله) (همان كتاب الله و عترتي) و ما بايد در كار فرهنگي مزه مكتب را بچشيم و بچشانيم و نسبت به رهبران آسماني عاشق شويم و عاشق كنيم. 75. از آيه: «أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُم» (كهف/110)، «وَ يَمْشي فِي الْأَسْواقِ» (فرقان/7)، «رَسُولاً مِنْهُم» (بقره/129)، «فيهِمْ رَسُولا» (مؤمنون/32) مي‌فهميم: زندگي و مسكن و مركب مسئولين فرهنگي بايد طبيعي باشد، نه سلطنتي و از اينكه ممكن است تحقير شويم، نترسيم «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً» (فرقان/63) 76. از آيه: «لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط» (حديد/25) مي‌فهميم: كارهاي فرهنگي بايد موجب حركت و قيام جامعه شود، نه ركود و جمود. بايد ثمره‌ي «أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزان» قيام مردم باشد. در سيماي دين قيام و حركت نهفته است. نگاه كنيد به اين آيات: - «قُمْ فَأَنْذِر» (مدثر/2) - «قِياماً لِلنَّاس» (مائده/97) - «أَقيمُوا» - «قَوَّامين» - «قائِماًً» - «الْقِيامَةِ» - «قَيِّمَة» (بينه/3) - «لِيَقُوم» (حديد/25) - «اسْتَقامُوا» كه در همه‌ي اينها مسئله‌ي قيام و پايداري نهفته است. 77. از آيه: « لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا ... وَ لكِنَّ الْبِر» (بقره/177) و از روايت: « لَيْسَ الْزّهد ... بل الْزّهد» و « لَيْسَ الْسّخي ... بل الْسّخي» مي‌فهميم: مسئولين فرهنگي هم روي نقاط مثبت تأكيد كنند و هم نقاط منفي را مطرح كنند. 78. از آيه: «سَيَقُولُ السُّفَهاءُ» (بقره/142) مي‌فهميم: بايد قبل از طرح شبهه از سوي مخالفان، ما جواب را آماده داشته باشيم. 79. از آيه: «فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ» (انعام/90) مي‌فهميم: بايد راه‌هاي حق طي شده اولياي خدا را پيروي كنيم و به اسم ابتكار، نوآوري، سنت‌هاي خوب ديگران را از بين نبريم. 80. از آيه: «وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِه» (لقمان/13) مي‌فهميم: نقل كلام خوب از ديگران عيب نيست، خداي خالق از لقمان مخلوق مطلب نقل مي‌كند. [ چهارشنبه ۱۳۸۸/۰۷/۰۸ ] [ 13:35 ] [ سعید ]
|
||
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] | ||