|
منتخب تفاسیر أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا
| ||
|
41. از آيه: «إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّب» (فاطر/10) مي‌فهميم: اگر سخن ما پاك و دلنشين بود، به هدر نمي‌رود، بلكه ماندگار است. 42. از آيه: «كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور» (ابراهيم/1) استفاده مي‌شود: كه نتيجه كار فرهنگي بايد نجات مردم از ظلمات به نور باشد. 43. از آيه: «الَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ» (احزاب/39) استفاده مي‌شود: كه شهامت و شجاعت شرط لازم براي پذيرش مسئوليت فرهنگي است. 44. از آيه: «الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فيكُمْ ضَعْفا» (انفال/66) استفاده مي‌شود: بايد حالات روحي مردم را در نظر گرفت و دستوري فوق طاقت يا فهم و عقل آنان صادر نكرد. 45. از آيه: «هذا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لا أُحِبُّ الْآفِلينَ» (انعام/76) استفاده مي‌شود: در مواردي بايد با مردم مماشات كرد و همراه شد تا زمينه پذيرش فراهم شود و سپس به طور قاطع اعلام موضع كرد. 46. از آيه: «وَ لِتَسْتَبينَ سَبيلُ الْمُجْرِمين» (انعام/55) مي‌فهميم: بايد راه كج انديشان را براي مردم تبيين نمود. 47. از آيه: «وَ أَنْذِرْ عَشيرَتَكَ الْأَقْرَبين» (شعراء/214) مي‌فهميم: كار فرهنگي را بايد از نزديكان شروع كرد. 48. از آيه: «زَوَّجْناكَها لِكَيْ لا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ حَرَجٌ في أَزْواجِ أَدْعِيائِهِمْ» (احزاب/37) مي‌فهميم: شكستن خرافات يكي از وظايف كساني است كه كار فرهنگي مي‌كنند. 49. از آيه: «وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّون» (بقره/78) مي‌فهميم: نبايد پايه فكر و عمل ما، حدس و گمان باشد. 50. از آيه: «أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ» (اعراف/75) مي‌فهميم: مخافان با ايجاد شك و ترديد در ميان مردم وسوسه مي‌كنند. 51. از آيه: «الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه» (زمر/18) مي‌فهميم: در امور فرهنگي بايد انتخاب احسن كرد. 52. از آيه: «لَنُحَرِّقَنَّه» (طه/97) مي‌فهميم: بايد با مراكز انحراف خيز برخورد انقلابي كرد. 53. از آيات: «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوح» (تحريم/10) و «وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْن» (تحريم/11) مي‌فهميم: در كار فرهنگي بايد الگوهاي مثبت و منفي را با هم مقايسه كرد. 54. از آيه: «وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْل» (قصص/51) مي‌فهميم: كار فرهنگي بايد تداوم داشته باشد. 55. از آيه: «وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلى مُكْث» (اسراء/106) مي‌فهميم: كار فرهنگي بايد تدريجي باشد. 56. از آيه: «خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ» (مريم/12) مي‌فهميم: در كار فرهنگي بايد جدي و پيگير بود. 57. از آيات: «حَقَّ تِلاوَتِه» (بقره/121)؛ «حَقَّ جِهادِهِ» (حج/78)؛ «حَقَّ تُقاتِه» (آل‌عمران/102) مي‌فهميم: در انجام هر كاري نهايت درجه عنايت را داشته باشيم و اگر حق آن را نمي‌توانيم انجام دهيم، لااقل از آنچه در توان داريم كوتاهي نكنيم. «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُم» (تغابن/16) 58. از آيه: «وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ» (توبه/60) مي‌فهميم: براي كار فرهنگي روي مخالفان، بايد ابتدا دل آنان را به دست آورد. 59. از آيه: «ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً» (توبه/122) مي‌فهميم: در برنامه‌ريزي و مديريت فرهنگي نبايد تمام افراد را به يك سو سوق داد، بلكه بايد «مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَة» را به كار بگيريم. 60. از جمله: «فَلَوْ لا نَفَر» (توبه/122) مي‌فهميم: كارشناسان فرهنگي گاهي بايد كوچ و هجرت كنند و نبايد در مراكز علمي بمانند. [ سه شنبه ۱۳۸۸/۰۷/۰۷ ] [ 13:3 ] [ سعید ]
|
||
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] | ||